Okruchy Prawdy

  Przebudzenie polega na przemianie świadomości, kiedy to myślenie i świadomość oddzielają się od siebie. U większości ludzi nie następuje ono jako jedno zdarzenie, lecz jest ciągłym procesem. Nawet te wyjątkowe osoby, które doświadczają nagłego, dramatycznego i, zdaje się, nieodwracalnego przebudzenia, przechodzą proces, podczas którego stopniowo powstaje nowy stan świadomości, zmieniając całe ich postępowanie i sprawiając, że stają się one integralną częścią swojego życia. Kiedy doznajesz przebudzenia, wówczas zamiast zatracać się w swoim myśleniu, dostrzegasz, że jesteś świadomością ponad myśleniem. Wtedy myślenie przestaje być automatyczną, służącą samej sobie czynnością, którą cię opanowuje i kieruje twoim życiem. Rolę myślenia przejmuje świadomość. Zamiast władać twoim życiem, myślenie staje się sługą świadomości. Świadomość to świadoma łączność z inteligencją wszechświata. Innym jej określeniem jest Obecność: świadomość, której nie towarzysz myślenie.[…] Jaki jest związek między

Wstałem o świcie  wypoczęty. Na tarasie czekał stolik nakryty białym obrusem. A na nim wszystko to co lubię jadać na śniadanie: ciemny, razowy chleb, masło, różne rodzaje sera i pachnąca aromatycznie kawa i deser.. kilka batoników czekoladowych, gustownie opakowanych w brązowy papier z obrazkami kobiet.   Wyjąłem czekoladkę, rozprostowałem  opakowanie i przyjrzałem się twarzy kobiety z obrazka.  To była piękna twarz. Dopiero teraz zauważyłem, że nie jestem sam na tarasie. Jakaś kobieta   przechadzała się wśród  kwiatów, rosnących wzdłuż barierki okalającej taras.   Wyjąłem z kieszeni małego formatu książeczkę o Tao, którą zawsze noszę przy sobie. Udając, że czytam, zerkałem na nieznajomą.  Gdy się zbliżyła , poznałem w niej kobietę z obrazka.  To  musi być sen - pomyślałem -   piękny sen bo takie zbiegi okoliczności ,takie spotkania, nie zdarzają się na jawie. By sprawdzić słuszność swojego podejrzenia, wyjąłem monetę dwuzłotową i dwoma palcami wprawiłem ją w ruch wirowy na blacie stol

Kto wiele obiecuje, nie zasługuje na zaufanie. Gdzie wiele łatwych spraw, tam wiele jest i trudnych.    Fotki Kladi - córki           Co jest najbardziej istotne - sława czy życie? Co jest droższe - życie czy bogactwo. Co jest trudniej przeżyć - zysk czy utratę? Kto wiele gromadzi, ten poniesie duże straty. Kto zna miarę, ten nie dozna niepowodzenia.       Wędrówka po bezdrożach Prawdziwe poznanie nie płynie z książek, ale z doświadczenia. Najlepiej poznawać rzeczywistość poprzez uczucia, intuicję, a nie przez intelekt. Ten jest ograniczony. Samotnie wędrować wśród bagien, łąk, lasów, przecierać szlaki "wewnętrznego świata", ocierać się o nieznane, spotykać wędrowców, czuć obecność istot z innego świata? Gawędzić z nimi? Lubie być z sobą - nie nudzę się. Samotna wędrówka wśród "cudów przyrody" sprzyja zrozumieniu siebie, zrozumieniu przyjaciół i akceptacji ich takimi jakimi są. Gdy przysiadam na zwalonym przez wicher, starym konarze drzewa i przymykam oczy , czuję o

Absolutnie nic, nawet nasze ciała. Upieramy się i powtarzamy: „To ciało jest moje”? Ale o nasze ciało  może  upominać się - matka, ojciec, współmałżonek w oparciu o sakrament małżeństwa, sama ziemia, ogień, woda i warzywa, które jemy etc A nasze myśli i uczucia? Nie są też nasze. Przejęliśmy wszak je od: rodziców, nauczycieli , z książek etc A jednak wciąż powtarzamy, mówimy, piszemy w artykułach i komentarzach: "To są moje myśli, mój umysł". Wydają się one tak bardzo nasze, że się z nimi identyfikujemy. Mówimy: ,ja" i myślimy o naszym ciele i umyśle. Ale kto to jest ten w nas, kto identyfikuje ciało i umysł? Trzeba zrozumieć kim naprawdę jesteśmy.  Wszak w Istocie swojej nie jesteśmy ani ciałem, ani uczuciami, ani myślami.  Jedynie je dzierżawimy więc chwilowo jesteśmy ich właścicielami.  W śnie spotkałem Starca: - To nie jest jedyny świat - powiedział.   - To nie jedyny czas - wycelował palcem w zegarek.   - To nie jest jedyne życie - pokazał na siebie, na mnie, i na w

 Podejrzewam, że nasz naród jako całość mógłby wiele zyskać dzięki redukowaniu stresu i dzięki stopniowemu zamienianiu polityki opartej na strachu na politykę opartą na mądrości.   Wojna i Pokój  Na początek zła wiadomość: cały bałagan, który stworzyliśmy na naszej planecie, jest spowodowany naszą chciwością, nienawiścią i ułudą. Nie licząc egzystencjalnych problemów wynikających ze starzenia się, śmierci i niektórych chorób, każdy przypadek nędzy, cierpienia, niesprawiedliwości czy bólu jest spowodowany lgnięciem, awersją lub ułudą jakiegoś człowieka lub grupy ludzi. Czasami jest to widoczne już na pierwszy rzut oka. Istoty ludzkie kształtują świat według ludzkiego doświadczenia i gdy ludzie zachowują się, mówią lub nawet myślą w zły sposób, tworzą dla nas wszystkich świat pełen utrapień. A teraz dobre wieści: każde z tych niezdrowych źródeł ludzkiego zachowania ma równy sobie i dokładnie odwrotny odpowiednik. Hojność i wyrzeczenie są antytezami chciwości; miłująca dobroć i współczuci

  "Czekam, kiedy wreszcie zacznę żyć"... ... to jedna z najbardziej rozpowszechnionych iluzji cechujących stan nieświadomości. Rozwój i pozytywna zmiana na poziomie zewnętrznym nastąpią w życiu z większym prawdopodobieństwem wówczas, gdy już teraz będziemy  czerpać radość z tego, co robimy, zamiast czekać, aż coś się zmieni.  Tak naprawdę nie cieszymy się samą wykonywaną czynnością, ale głębokim poczuciem ożywienia, które ją przenika. Ta żywotność oraz to, kim jesteśmy, to jedno i to samo. Oznacza to, że gdy cieszymy się jakimś działaniem, wówczas naprawdę doznajemy radości Istnienia. Dlatego ta radość działania łączy cię z siłą tkwiącą u podstaw wszech stworzenia.       Niektórzy ludzie wzbogacają życie innych dzięki swym twórczym działaniom, robią właściwie to, co najbardziej lubią, i wcale nie chcą dzięki temu czegoś osiągnąć czy kimś się stać. Mogą to być muzycy, artyści, pisarze, uczeni, nauczyciele lub architekci albo ludzie tworzący nowe struktury społeczne lub bizneso

    Piękno jest w nas, ale rzadko w codziennych wyzwaniach -  w pracy, domu etc.  Kiedy one stają się ważniejsze i w nich lokujemy piękno, to w nas ono maleje. Tak więc im bardziej świat staje się okrutny i materialistyczny, tym bardziej usiłujemy okryć własną nagość i wypełnić  pustkę nielubianą pracą, niewolą w rodzinie i wszystkimi posiadanymi rzeczami. Wszelka zależność wywołuje w nas pragnienie posiadania i stajemy się niewolnikami pracy, rodziny i posiadanych rzeczy. Posiadam ten dom - jestem tym domem, jestem tą pracą. Co nie znaczy, że musimy wyrzec się tego wszystkiego. Chodzi o to, że gdy rzeczy zewnętrzne nabierają wielkiego znaczenia, nas dręczy wewnętrzne ubóstwo. Gdy panuje wewnętrzne ubóstwo, pojawia się usilne pragnienie wypełnienia go. To jest bezdenne piekło przeciwieństw wypełniających nasze żywoty i wywołujących codzienną walkę. Wszystkie te przeciwieństwa są tożsame, są bowiem gałęziami wyrastającymi z jednego korzenia - z braku miłości. Miłość nie wywodzi się z za

  Bóg stworzył pożywienie, a diabeł kucharza     Bóg stworzył pożywienie, a diabeł kucharza Amerykańscy  psychologowie twierdzą, że zmniejszenie w jadłospisie człowieka ilości cukru, mięsa i kawy obniża ich agresywność o 50%. Według nich – wniosek jest jeden – przestępczość jak i chorobę należy leczyć naturalnym pokarmem. Mądrość wschodnia głosi: „Bóg stworzył pożywienie, a diabeł kucharza”. Jest nie do pomyślenia: jak można żyć bez wędliny, białego pieczywa, kawy, cukierków, czekolady itp.? Można. Natura podarowała człowiekowi ogromną różnorodność naturalnych produktów. Należy z nich umiejętnie korzystać. Jeśli bardzo chcemy, to możemy czasami zjeść, cukierka, ulubione ciastko czy kawałek wędliny. T rucizna w niedużych ilościach nie jest szkodliwa. Jaki więc pokarm daje nam energię życia?  Taki, który rośnie pod promieniami Słońca. Tylko Słońce jest uniwersalnym źródłem energii i wszystkiego co żywe. Natura obdarzyła rośliny zdolnością akumulowania i przerabiania energii słonecznej, k

   Wśród jezior, rzek i lasów Bez zmartwień i bez masek Po co żyjemy na Ziemi?   Nikt nam tego nie mówi, kiedy się rodzimy – po prostu jesteśmy, żyjemy i nie do końca rozumiemy, co mamy zrobić z tym życiem. Czasami naśladujemy innych ludzi, ale większość z nas nie chce być owcą. A propos owiec, przypomina się historia, którą opowiedział pewien farmer. Pewnego dnia poszedł zajrzeć do owiec i okazało się, że zwierzęta uformowały okrąg dookoła krzaków, które były gęste, więc owce nie widziały, co się działo po drugiej stronie i chodziły wkoło. Zgodnie z naturą owiec, każda z nich szła za tą, która ją poprzedzała. Nie wiedziały, że ciągle chodziły wkoło i gdyby nikt nie przyszedł, i nie wyciągnął jednej z nich z tego kręgu, to pewnie nadal by chodziły. To normalne u owiec: podążają za tą, która jest przed nimi, nie rozumiejąc, że kręcą się w kółko i nigdzie nie docierają. I oczywiście my też początkowo podążamy za innymi, ale rodzimy się ze wspaniałym umysłem, który wszystko kwestionuje – 

  Ojciec Piotr Dar Życia...   Ojciec Piotr Dar Życia... Kim jestem? Można dochodzić do odpowiedzi na to pytanie przez negację. A więc: nie jestem ciałem bo wszystkie  komórki  stale  obumierają i rodzą się – zmieniają się. Nie jestem uczuciami ani myślami bo je w każdej chwili mogę sam zmieniać. Więc kto jest tym we mnie kto zmienia uczucia i myśli?  Można nazwać i utożsamić się z tym kim naprawdę jest się –  z Iskrą Bożą, Monadą, Wyższym Ja, Duszą etc. Ale czy to ważne jak własną Istotność nazwiemy?  Bez jakiejkolwiek naszej komóreczki ciała, jednego uczucia, jednej myśli nie istniał by Ten Świat! Bo byłby to już zupełnie inny świat. Jesteśmy nie do zastąpienia … i nigdy nie będziemy klonami. A ta różnorodność nas? Ej… czy nie jest to ciekawy eksperyment Stwórcy? Jesteśmy na jego podobieństwo.. więc Nieśmiertelni w swojej Istotności. Ale w relacji z Nim jesteśmy jak promyk do Słońca.      Opowiadanie    Słoneczny ranek karmi życiem wszystkie istoty – budzi je i uzdrawia. Pękają pąki i