Okruchy Prawdy

   "Tuż za wioską żyje straszliwy wąż, który atakuje i kąsa każdego, kto się do niego zbliży, a nawet z daleka terroryzuje ludzi swoim sykiem. W wiosce nie wiedzą, co robić. Na szczęście pewnego dnia przechodzi tamtędy Mędrzec, proszą go więc o interwencję. Mędrzec idzie do węża i bardzo grzecznie do niego przemawia. - Musisz zostawić tych chłopów w spokoju. Nie są twoim pożywieniem. Nie zagrażają ci. Dlaczego więc ty im grozisz? - mówi - Rozumiem, że musisz jeść myszy i małe zwierzęta z lasu, ale czemu straszysz tych biednych wieśniaków? Zrób to dla mnie: przestań. Wzruszony wąż się zgadza. Rok później Mędrzec przechodzi podczas swoich wędrówek w pobliżu wioski i spotyka węża. Jest naprawdę w opłakanym stanie: jedno oko dynda mu na głowie, krwawi z pyska, a całe ciało ma pokryte ranami. Co ci się stało? - pyta Mędrzec. - Twoje słowa, Mistrzu, naprawdę mnie zmieniły. Uczyniłem dokładnie to, o co prosiłeś, i teraz wszyscy przychodzą mnie okładać. Nawet dzieci zabawiają się rzucanie

    Spirala życia Być w "Węźle Wiru Życia” gdzie rozchodzą się drogi. Zapytać Los: w którą stronę pójść? - to wspaniały moment. Trzeba wtedy mieć poczucie, że jest się jednością ze wszystkim co nas otacza a jednocześnie jest się wolnym. Każdą drogę, którą Los wybierze można wtedy uczynić najlepszą ze wszystkich możliwych.   Umieć zmieniać osobowość. Jest rzeczą zupełnie możliwą, a nawet niezbyt trudną, zbadać dokładnie istotę naszych myśli. Posiąść nad nimi władzę a następnie regulować stan naszego usposobienia i zachować równowagę spokój i pogodę nawet wśród najtrudniejszych okoliczności. Żaden fizyczny wysiłek, żadna namiętność czy przykrość - nie potrafią wytrącić z równowagi człowieka przyszłości - nie potrafią zakłócić jego spokoju. Nadejdzie czas gdy każdy inteligentny człowiek będzie umieć dla każdej formy zatrucia duchowego znaleźć odpowiedni środek neutralizujący. Zrozumiemy, że równie łatwo jest przeciwdziałać myślom przykrym, dręczącym za pomocą myśli przeciwnych - jak

”Nie o dźwięk słowa - ale o znak proszę,..." Dziękując Januszowi za wiersz: Gdy przyjdzie Miłość i znowu poprosi by jej obiecać co już zapomniane, nie kuś kwiatami - spójrz w jej oczu kolor, zobacz czekanie jak namalowane. A jeśli przyjdzie Miłość niecierpliwa, szepnie, że twego boi się kochania, niepewność lękiem jej serce przeszywa - ułóż swe myśli z takiego wyznania: ”Nie o dźwięk słowa - ale o znak proszę, który osłoni naszą tajemnicę i zmieni w pewność Twoje niepokoje, aż to co ptakiem serca jest – uchwycę” Mów - że od blasku pożyczone oczy tak zapłonęły, bo się wargi boją by obojętność, na którą noc cierpi nie była zimną, niedostępną zbroją. Mów - podaj dłonie, moje wciąż czekają, gdy chłód poczujesz wtul się w to kochanie a rozpleciony meteorów warkocz  będzie nas bawić radosnym spadaniem. Gdyby się miłość jednak… zawahała... szepnij, że skoro boi się kochania, to tylko wróżba może was ośmielić. Ułóż jej wróżbę z takiego wyznania.. Autor wiersza - Janusz Dziubiński (aktor,

  Część 2 MATRIX Gramy. Jak obłoki płyną myśli: Czy warto z samym sobą grać? W świecie prawości, harmonii i jedności nie ma sensu ani wygrana, ani przegrana. Co na to Intuicja?: To, czego faktycznie pragnie twój intelekt, to bezpieczeństwo, prawda ? Dlatego więc chcesz być    sprytniejszym, bardziej bystrym i pomysłowym od innych. Dlaczego zależy ci właśnie na tym    trwałym bezpieczeństwie? Pomyśl! Czy coś takiego w ogóle istnieje? Otóż, bezpieczeństwa nie znajdziesz we wzajemnych związkach, w wierze, w działaniach , ale ponieważ go wciąż szukasz, tak jak inni - wywołujesz w świecie chaos. Uwierz! To myśli stwarzają chaos na Ziemi. Zauważ, że każda myśl dzieli! Ład nie jest wynikiem myślenia. Ład nastaje, gdy chaos zanika. To w ciszy rozkwita kwiat, to w ciszy słyszy się podszept Stwórcy. To tylko w ciszy staniesz się mędrcem, A Intelekt? Intelekt swoje dociekanie stawia wyżej od bezpośredniego poznania. Teraz z natarczywością godną mistrzów reklamy odpowiada: Wiem. Jest tak od zarani

  MATRIX Część 1 MATRIX W zderzeniu z niebezpieczeństwem poszerza się nasza świadomość. Odmienność fizycznych warunków wodnych głębin zmusza nasze zmysły do intensywnej pracy. Nasze ciało i psychika, po niewielkim treningu, znakomicie radzą sobie pod wodą z nieważkością, odmiennością w widzeniu, z dotykaniem i słyszeniem. Taka jest w nas elastyczność osobowości i budowy ciała. Czy to nie jest jeden z dowodów, że jesteśmy w głębi swego jestestwa kosmitami i podróżujemy po całym Nieboskłonie odwiedzając to tu, to tam ciekawe planety? Może jest tak, jak twierdzą delfiny, że przybyliśmy razem z nimi na Ziemię z gwiazdozbioru Syriusza? Jednak, oddychanie sprężonym powietrzem, zmieniając parametry życiodajnej krwi, wywołuje niecodzienne stany umysłu. Z podświadomości, w głębinach wód, w kosmosie, w niezwykłych fizycznych i psychicznych warunkach, jak z worka Pandory, wynurzają się lęki, i wtedy przejmują władze nad nami przerażające senne straszydła. Po powrocie do domu uważajcie na swoje sn

  CYGANKA Powiedz mi. Kto więcej wie mędrzec czy głupiec? – zapytałem i nalałem wino do kryształowych pucharków. Cyganka odpowiedziała: Głupiec, bo mędrzec wątpi we wszystko. Dobrze być głupcem bo dużo mądrości to dużo smutku. A co powinienem wiedzieć gdybyśmy się już więcej nie zobaczyli? Zaśmiała się a w jej oczach odbiły się płomienie ogniska. Nie kochaj pieniędzy, oszukają cię. Nie kochaj kobiet też oszukają cię. Pośród wszystkich win najbardziej upajająca jest wolność. Wstawaj o świcie i zapamiętaj, że zachód nadchodzi gdy się go najmniej spodziewasz. Żyj długo i niech twoja śmierć przyjdzie we właściwym momencie. Siedziała przy mnie i wpatrywała się w moją dłoń. Nad brzegiem rzeki płonęło ognisko. Ekipa filmowa już odjechała a cyganki jeszcze zostały i tańczyły. Tańczyły dla siebie. Falowały  ich  ręce i kolorowe suknie, ich piersi  drżały w zatraceniu tanecznym. Śpiewały w języku , którego nie rozumiałem. Ech ..  Graj Cyganie do białego dnia, graj a ty cyganko kochaj go i tańcz.